Godło Polski

Godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu.
Jest on zwrócony głową w prawym kierunku.

Historycy nie są zgodni co do początku tego symbolu. Według legendy Lech, założyciel państwa Polan, podczas postoju w okolicach Poznania ujrzał pod wieczór gniazdo orła białego.
Orzeł następnie rozpostarł skrzydła na tle nieba czerwonego od zachodzącego słońca. Lech zachwycił się tym i umieścił orła w swym herbie, a miejsce na pamiątkę nazwał Gniezdnem (obecnie Gniezno) od słowa gniazdo.
Jednak jest to tylko legenda. Historycy nie są do końca pewni początków umieszczania tego ptaka w godle. Chociaż monety Bolesława Chrobrego posiadają wizerunek ptaka z rozpostartymi skrzydłami nie da się jednoznacznie stwierdzić czy to orzeł, paw czy może jakiś inny ptak.

Orzeł w koronie polskiej po raz pierwszy pojawił się podczas koronacji Przemysława II w 1295 r. Przemysław II sprawił sobie także pieczęć, na której widniał wielki Orzeł Biały w koronie.
W ciągu wieków zmieniał się sposób przedstawiania orła, niezmienna pozostawała symbolika tego znaku. Orzeł Biały w koronie symbolizował państwo polskie, króla, który je uosabiał oraz Naród polski. Symbolizował siłę, potęgę i majestat.
Ostatecznie w myśl ustawy z dnia 9 lutego 1990 roku „ Godłem Rzeczypospolitej Polskiej staje się wizerunek Orła Białego ze złotą koroną na głowie zwróconej w prawo, z rozwiniętymi skrzydłami, z dziobem i szponami złotymi, umieszczony w czerwonym polu tarczy”