Data
22.12 – 19.01
Odcinek ekliptyki
pomiędzy 270° a 300°
Łacińska Nazwa
Capricornus
Koziorożec to dziesiąty astrologiczny znak zodiaku. Przypisuje się go osobom urodzonym podczas gdy Słońce było w tym znaku, to znaczy na odcinku ekliptyki pomiędzy 270° a 300° długości ekliptycznej. Długość ta wypada między 21/22 grudnia a 19/20 stycznia.
Koziorożec – Pochodzenie i opis nazwy znaku zodiaku
Może się wydawać dziwne, że jedna z najbledszych konstelacji zodiakalnych znana jest najdłużej. Jej znaczenie polega jednak nie tyle na charakterze gwiazd, ale na jej położeniu. Dzisiaj przesilenie zimowe ma miejsce, gdy Słońce znajduje się w obrębie gwiazdozbioru Strzelca, ale tysiące lat temu to właśnie Koziorożec oznaczał najbardziej wysunięte na południe położenie Słońca na niebie. W wyobrażeniach starożytnych Greków przedstawia on pół kozła, pół rybę, gdyż taką właśnie postać przybrał według nich rogaty bożek Pan, gdy wraz z innymi bogami uciekał przed potworem Tyfonem do Egiptu.
Podczas wojny pomiędzy bogami olimpijskimi z Tytanami Pan ostrzegł olimpijczyków o zbliżaniu się strasznego potwora, którego wysłała przeciw nim Gaja. Bogowie przyjęli różne postaci by uciec przed Tyfonem. Pan wskoczył do wody i próbował zmienić się w rybę, aby uciec. Niestety jego przeistoczenie nie udało się całkowicie – został w połowie kozłem, w połowie rybą. Kiedy z powrotem wdrapał się na brzeg, okazało się, że Tyfon rozszarpał Zeusa. Aby przestraszyć potwora, Pan zaczął krzyczeć – tak długo, aż Hermes zdołał pozbierać wszystkie członki Zeusa. Pan i Hermes połączyli je w jedną całość, dzięki czemu Zeus mógł ponownie podjąć walkę z potworem. Ostatecznie Zeus pokonał potwora, rzucając nań pioruny, i pogrzebał go żywcem pod Etną na Sycylii, skąd potwór nadal daje o sobie znać poprzez wydobywające się z krateru kłęby dymu. Za pomoc udzieloną Zeusowi został przez niego umieszczony wśród gwiazd.
Źródło: wikipedia.pl