Ćma

Ćmy są uważane za nocne motyle, jednak ich znaczenie jest odległe od tego przypisywanego barwnym owadom witających ludzi za dnia. Często są kojarzone ze śmiercią i postrzegane jako jej zwiastun. Spowodowane jest to głównie za sprawą kierowania się ćmy do źródła światła, na przykład ognia świecy, który gaśnie po kontakcie z ciałem owada. Uważano również, że często ujawnia się jako ciemna kobieta, która przylatuje do człowieka we śnie i pragnie odebrać mu życie.

Panuje przekonanie, że ćmy są brzydszym odpowiednikiem motyli, jednak wielu ludzi dostrzega w nich ukryte piękno. Mogą jednak nadal symbolizować przemianę, rozpoczęcie nowego etapu życia, a także ich znaczenie jest rozszerzone o symbol zaakceptowania człowieka w takiej formie, jak został on stworzony. Głównie przez fakt ich wyglądu, który może być odpychający, jednak w każdym stworzeniu, nieważne jakiego gatunku, kryje się piękno i gracja.

Ćma jest łączona z duchowością ze względu na swój popęd do źródła światła. Naturalnie kierują się w stronę światła księżyca, jednak te żyjące z ludźmi mogą trafić na ogień lub lampy. Przez swoje wychodzenie z ciemności uznawana jest za pozytywny symbol, który może być również metaforą oświecenia. Są często również powiązane z dualizmem życia i śmierci oraz światła i ciemności (zobacz: Yin Yang). Pomimo że owad narodził się w nocy i jest to jego domena, kieruje się cały czas w stronę światła.

Ćma w kulturze, mitologii, tradycji

W kulturze rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej ćmy były kojarzone z zabawą w rytm melodii za sprawą swojego chaotycznego lotu i gwałtownych zmian kierunku w stronę źródła światła. Były symbolem chaotyczności i wyśmienitej zabawy. Jest również łączona z odrodzeniem, metamorfozą oraz mocami regeneracyjnymi. Podobnie jak motyl, była powiązana ze wskrzeszaniem się i rozpoczynaniem nowego życia. Były również wiązane ze snami. Plemię Czarnych Stóp widziało w ćmach dusze zmarłych, były również łącznikami między snem a jawą.

W krajach, takich jak Serbia, Chorwacja czy Czechy ludzie byli przekonani, że pod postacią ćmy kryje się strażniczka wiedzy tajemnej oraz mądrości. Była symbolem łącznika między światem żywych i zmarłych, miała również znać inne światy, w tym te, do których odchodzą zmarli.

We wierzeniach słowiańskich ćmy były utożsamiane z błądzącymi po ziemi duszami, które odkryły tajemną wiedzę śmierci. Jednak pod ich postacią mogły się również kryć zmory czy złe duchy, którym niedane było spocząć w pokoju.

Celtowie wiązali ćmy ze śmiercią i rozkładem, (zobacz: symbole celtyckie) były traktowane jako stworzenia z ciemnej strony. Ich przekonanie wywodziło się z wyglądu owadów, a także specyficznym wyglądem ćmy jastrzębiej, która posiada wizerunek czaszki na swoich skrzydełkach.

Mieszkańcy Szkocji i Irlandii (sprawdź: symbole wielkiej brytanii) wierzyli, że wlecenie ćmy do domu było symbolem rychłej śmierci domownika. Na terenie Walii panowało przekonanie, że ćma powoduje ślepotę, jednak ich obecność na obrzędach pogrzebowych była akceptowana. Uznawano, że owady mogą przenosić duszę zmarłych z doczesnego świata do wieczności, dlatego nie wolno było w takich momentach ćmy odganiać czy zabijać.

Na terenie Europy ćma była utożsamieniem diabła lub wiedźmy, przez których mogła zostać stworzona. Wierzono, że ćmy mogą wpełzać do mózgu człowieka, by doprowadzić ich do szaleństwa.