Wielka Brytania jest krajem, który leży w Europie, należy również do niej wiele pośrednich wysp. Charakteryzują się bogatą historią i charakterystyczną kulturą, opierającą się przede wszystkim na królewskim rodzie. Składa się z czterech części składowych (constituent parts), a w ich skład wchodzi Anglia, Szkocja, Walia i Irlandia Północna, które dzielą się na własne jednostki administracyjne. Każda część Wielkiej Brytanii posługuje się językiem angielskim, ale w niektórych z nich są to także języki takie jak gaelicki szkocki (Szkocja), walijski (Walia) i irlandzki (Irlandia Północna). Każda z części posiada własne tradycje, obyczaje czy symbole, które zostały ukształtowane przez wyspiarki status państwa, historie i unię czterech krajów.
Z czego słynie Wielka Brytania? Poznaj najpopularniejsze symbole tego kraju!
Wielka Brytania słynie przede wszystkim z obecności królowej, większość symboli wywodzi się właśnie od panujących wcześniej dynastii. Duży wpływ na symbolikę miała unia czterech państw – Anglii, Szkocji, Walii i Irlandi Północnej, która jest obecna na herbie oraz fladze. Większość symboli jest związana z budowlami oraz charakterystycznymi obiektami, takimi jak budki telefoniczne czy autobusy.
Flaga, Hymn i Herb
Flaga Wielkiej Brytanii (nazywana również Union Jack lub Union Flag) powstał po zawiązaniu unii między Wielką Brytanią a Irlandią w 1801 roku. Znajduje się na niej czerwony krzyż świętego Jerzego, który jest patronem Anglii z białymi krawędziami i krzyż świętego Patryka, który jest patronem Irlandii. Oba są wkomponowane w krzyż świętego Andrzeja, będącego patronem Szkocji, Walia zaś nie ma swojego symbolu na fladze.
Hymnem Wielkiej Brytanii jest pieśń God Save the Queen (Boże, chroń Królową), która jest brytyjską pieśnią nieznanego autorstwa. Została wykonana po raz pierwszy w 1745 roku w celu poparcia króla Jerzego II Hanowerskiego, gdy jego pozycja była zagrożona przez jakobitę Karola Edwarda Stuarta.
Herb Wielkiej Brytanii stanowi symbol państwowy Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Noszony jest on przez władców, jednak obecny jest również na monetach i publicznych budynkach. Składa się z tarczy herbowej czterodzielnej w krzyż, w których w pierwszym i czwartym polu znajdują się trzy złote lwy patrzące na czerwonym tle (jest to herb Anglii), w drugim polu jest czerwona podwójna bordiura ozdobiona liliami z czerwonym, wspiętym lwem z błękitnymi pazurami i językiem na złotym tle (herb Szkocji) oraz w trzecim polu można zobaczyć złotą harfę na błękitnym tle (herb Irlandii). Tarczę opasa pas z napisem Honi soit qui mal y pense (Hańba temu, kto źle o tym myśli). W klejnocie nad koroną królewską znajduje się ukoronowany lew, a poniżej tarczy umieszczony jest hełm heraldyczny. Z boków hełmu symetrycznie wyrastają złote labry, a tarczę podtrzymuje złoty lew Anglii i srebrny jednorożec Szkocji z koroną i łańcuchem na szyi. Poniżej korony znajduje się dewiza: Dieu et mon droit (Bóg i moje prawo), a dodawane do herbu rośliny symbolizują Wielką Brytanię:
Czerwona Róża – kwiat jako symbol Anglii
Czerwona róża jest roślinnym symbolem Anglii, która jest również nazywana Różą Tudorów. Wywodzi się z XV-wiecznej wojny domowej pomiędzy dwoma rodami – rodem Yorków i rodem Lancasterów, którzy walczyli o tron. Symbolem rodu Yorków była biała róża, zaś symbolem Lancesterów – czerwona. Henryk Tudor, który był spokrewniony z rodem Lancesterów, ostatecznie zasiadł na tronie, zostając władcą Anglii, co prowadziło do rozpoczęcia panowania dynastii Tudorów. Czerwona róża symbolizuje ród, z którego Henryk Tudor się wywodził, zaś jej inna nazwa, Róża Turodów – od nazwiska osoby, która przejęła tron.
Czerwona budka telefoniczna
Można je napotkać na brytyjskich chodnikach, służyły one w XX wieku do wykonywania połączeń telefonicznych. Początkowo były to specjalnie wydzielone miejsca w sklepach, zwykle od reszty tłumu oddzielała dzwoniącego jedynie zasłona. Ograniczenie stanowiły godziny otwarcia sklepów oraz skrępowanie dzwoniących, dzięki temu budki przeniosły się na chodniki. Telefony były instalowane w specjalnych budkach, które stały się pierwowzorem obecnej budki telefonicznej. Czerwona barwa szybko rzucała się w oczy i umożliwiała prędkie znalezienie miejsca do dzwonienia wśród tłumu.
Londyński czerwony autobus
Londyński autobus jest jednym z najbardziej charakterystycznych symboli. Jest to autobus z dwoma poziomami służących do przewodu pasażerów po dziś dzień. Pozwalają one na przewóz znacznie większej ilości osób, dzięki czemu rozwiązana została większa część problemów komunikacyjnych przez dużą liczebność populacji. Istnieją również autobusy, które służą przede wszystkim w celach turystycznych – nie posiadają dachu, dzięki czemu łatwiej jest oglądać odwiedzane miasto.
Królewscy gwardziści
Są to najlepiej wyszkoleni żołnierze piechoty lub kawalerii, którzy pełnią straż przy oficjalnych rezydencjach królowej Elżbiety II, między innymi przy Pałacu Buckingham, Pałacu Św. Jakuba i Zamku Windsor. Ich głównym zadaniem jest ochrona zarówno rezydencji, jak i samej królowej podczas wizyt w jej rezydencjach. Strażnicy, którzy pełnią warty przed Pałacem Buckingham mają do dyspozycji specjalne, drewniane budki, które są ich miejscami postojowymi. Określa się ich mianem Sentry – żołnierza pełniącego wartę i chroniącego dostępu do ważnego miejsca. Tradycyjnym strojem królewskiego gwardzisty jest czerwona marynarka, czarne spodnie oraz bearskin cap – charakterystyczna, wysoka czapka futrzasta o czarnej barwie. Mają oni odgórny zakaz poruszania się, nie mogą nawiązywać kontaktu z przechodniami, a podczas 11:30 przed Pałacem Buckingham odbywa się pokaz zmiany warty.
Obiekty
Wielka Brytania jest pełna obiektów, które są charakterystyczne tylko dla niej. Większość z nich stanowią zamki i mosty, a niektóre z nich stały się najbardziej rozpoznawalnymi symbolami tego kraju. Jest to między innymi Buckingham Palace, Big Ben, London Eye, Stonhenge czy Tower Bridge.
Buckingham Palace
Jest to oficjalna rezydencja brytyjskich monarchów, jest również największym pałacem królewskim na świecie. Zbudowano go w 1703 roku, początkowo miał być rezydencją księcia Buckingham – Johna Sheffielda, jednak w 1761 roku w posiadanie pałacu wszedł król Wielkiej Brytanii, Jerzy III. Od roku 1837 zaczął pełnić funkcję oficjalnej siedziby monarszej. Jest w nim sześćset komnat, w tym aż dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek oraz dwieście sypialni. Przed nim znajduje się również pomnik królowej Wiktorii.
Big Ben
Jest to wieża zegarowa Elizabeth Tower znajdująca się w Londynie. Nazwa Big Ben odnosiła się do zarówno zegara, dzwonu jak i wieży, jednak od 12 września 2012 roku wieża została oficjalnie nazwana Elizabeth Tower na cześć 60-letniego panowania królowej Elżbiety II. Projektant budowli, Charles Barry przy tworzeniu projektu wyszedł ze stylu renesansowego, łącząc go z neo-gotyckimi elementami Pugina. Jego niskie tony codziennie nadawane są przez stację radiową BBC, a od czasu uruchomienia zegar podaje niemalże dokładny czas, co godzinę wybijając dzwonem.
London Eye
Jest to młyn, który powstał w 2000 roku wraz z Kopułą Millenium i Mostem Millenium. Jest to najcięższy, największy i najpojemniejszy młyn na świecie. Kapsuły mierzą ok. 9 metrów długości, a wewnątrz nich znajduje się siedzisko, system nagłośnieniowy i detektory dymu, a odpowiednia konstrukcja zapewnia stałą cyrkulację powietrza. Ich podłoga znajduje się cały czas równolegle do podłoża podczas 30-minutowej przejażdżki, a z najwyższego punktu można podziwiać widok nawet do 25 mil.
Stonehenge
Stonehenge
Stonehenge składa się z trzydziestu kamiennych bloków zewnętrznego koła i czterdziestudziewięciu mniejszych bloków wewnętrznego, wszystkie są dokładnie wypolerowane przy pomocy kamiennych narzędzi. Kamienne aleje w kształcie dużej i małej podkowy prowadzą do wewnątrz, a w samym środku Stonehenge znajduje się megalit – Altar Stone. Nieznana jest przyczyna powstania okręgu, najpopularniejszymi teoriami są, że to miejsce miało służyć do obserwacji nieba lub do odprawiania obrzędów pogańskich. W 1986 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Tower Bridge
Tower Bridge jest ruchomym mostem, który przecina rzekę o nazwie Tamiza i stał się jednym z symboli stolicy Wielkiej Brytanii – Londynu. Jest to jedyny most ruchomy położony na tej rzece, a jego środkową część stanowią przęsła mostu, które ponoszą się w ciągu 90 sekund i ważą po 1100 ton. Ruchome przęsła podnoszone są w celu umożliwienia przepłynięcia dużym statkom lub przy specjalnych okazjach.
Harrods
Jest to najbardziej znany i najbardziej prestiżowy dom towarowy na świecie, położony w Londynie na Brompton Road. Posiada siedem pięter, a sam budynek pochodzi z 1905 roku. Posiada w ofercie wszystkie najbardziej prestiżowe marki świata i często tytułuje się go „sanktuarium luksusu”. Posiada ponad 90 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni sprzedażowej na siedmiu piętrach, a obecnie posiada 330 działów, w których pracuje ponad 4 tysiące pracowników.
Inne symbole
Hyde Park jest jednym z królewskich parków, który położony jest na obszarze 390 akrów. Jezioro Serpentine dzieli park na dwie części, znajdując się w jego centrum. Jest to jedno z najpopularniejszych miejsc spotkań towarzyskich, często organizowane są w nim duże wydarzenia muzyczne i uroczystości miejsce. Znajduje się w nim również tradycyjne miejsce debat – Speakers’ Corner, który umożliwia swobodne wypowiadanie się i wygłaszania swoich opinii w imię wolności słowa, pod warunkiem, że nie obraża królowej.
Innym symbolem jest również The Mall. Jest to trakt królewski, który występuje w postaci szerokiej alei otoczonej drzewami, ciągnącej się aż do Pałacu Buckingham. Co roku w czerwcu odbywa się widowiskowa uroczystość – Trooping the Colour, która jest obchodzona z okazji oficjalnych urodzin monarchy, bez względu na prawdziwą datę. Elżbieta II przejeżdża wtedy aleją w konnym powozie, który jest eskortowany przez królewskich strażników.
Podsumowanie
Wielka Brytania jest bogata w symbole, które symbolizują ich charakterystyczną kulturę. Większą część z nich stanowią budowle, takie jak zamki, mosty czy inne obiekty typu Stonehenge, a także London Eye czy wieże zegarowe. Opierają się również na wielkim szacunku do królowej oraz chęci jej chronienia.
i jeszcze herbata