Znak Wolfsangel znany jest z tego, że był wykorzystywany w filozofii III rzeszy. Jako, że nazistowskie Niemcy na czele z Hitlerem były bardzo zafascynowane okultyzmem i sprawami związanymi ze spirytyzmem, swoich korzeni szukali w starych kulturach germańskich i nordyckich. Bardzo chętnie odwoływali się do symboliki pisma runicznego wykorzystywanego przez tamte plemiona. Skąd wywodzi się znak Wolfsangel i co oznaczał w nazistowskich Niemczech?
Wolfsangel – historia i znaczenie symbolu
Wolfsangel to staroniemiecki znak heraldyczny, którego kształt nawiązywał do starej pułapki na wilki. Z jednej strony miała ona kształt półksiężyca i na środku posiadała kółko do łańcucha. Część ta służyła do zaczepiania o gałęzie lub konary drzew. Tak część była połączona łańcuchem z drugą stroną pułapki, która swoim wyglądem odpowiada właśnie temu symbolowi. Jej wygląd nawiązuje do runy Eihwaz, z dodatkową linią pionową. Znak ten w pozycji pionowej znany jest także, jako piorun, a w poziomej, jako Wilkołak. W XV w. Wolfsangel pojawiał się często na herbach rycerskich i miejskich głównie na terenie Niemiec.
Wolfsangel na herbach miast
Poniżej galeria przykładowych herbów (miast niemieckich):
Symbol Wolfsangel w czasach nowożytnych
W czasach bardziej nowożytnych stał się on popularnym symbolem okultystycznym, dlatego tez był tak chętnie wykorzystywany przez nazistów, którzy mieli słabość do wszystkich spraw związanych z mocami nadprzyrodzonymi. W czasie wojny Wolfsangel był używany, jaki insygnia niektórych formacji bojowych takich jak np. Waffen-SS – 34 Dywizja Grenadierów SS, Landstorm Nederland lub XIX dywizja pancerna Wermachtu.
W traktacie o przejściach granicznych z 1616 roku zawartym między Hesją a Brunszwikiem-Lüneburgiem znacznik granicy Brunswick nazywał się Wulffsangel.
Znak ten był używany nie tylko na zabytkach, ale istnieje również dowód na wykorzystanie go w korespondencji służb leśnych z 1674r. Później Wolfsangel był również używany, jako symbol na mundurach leśnych. Znak Wolfsangel był również noszony, jako pojedyncza odznaka w mosiężnych czapkach na służbie i na guzikach hanowerskiego nadzorcy lasu. W Brunszwiku był przewidziany dla prywatnych lasów i gajowych, również jako znak rozpoznawczy.
Czyli nie wywodzi się z czystej niemieckiej kultury