Teoria koloru, czy też teoria barwy to poważny interdyscyplinarny dział wiedzy, którego przedmiotem badań jest schemat powstawania u człowieka wrażeń barwnych oraz teoretyczny i praktyczny aspekt wszystkich czynników zewnętrznych, biorących udział w tym procesie. Przez kolejne stulecia wiedza o kolorze była oparta o obserwację natury i doświadczenia, a wszelkie próby tłumaczenia percepcji barw sięgały do intuicji. Już w starożytności artyści parający się malarstwem zauważyli, że łączenie różnych pigmentów daje zupełnie nowe wyniki, czasem zaskakujące. I to właśnie artyści, poprzez intuicyjne próby mieszania farba na palecie malarskiej, stworzyli niezwykłą historię koloru, która dała nam gotyckie, renesansowe czy barokowe malarstwo.
Na przykład kolor pomarańczowy
W roku 150n.e. Klaudiusz Ptolomeusz jako pierwszy pokusił się o opisanie zjawiska rozszczepienia światła. Zwrócił też uwagę, że nie tylko przedmioty posiadają indywidualną barwę, ale i światło. W XIIIw. Roger Bacon podjął się próby wytłumaczenia zjawiska tęczy i rozszczepienia światła na poszczególne barwy. Jednak dopiero w wieku XVII zdefiniowano problem natury koloru, a badania na jego powstawaniem, wpływem na człowieka i symboliką trwają do dzisiaj.
Na przykład kolor pomarańczowy zaliczany jest do rodziny barw jaskrawych i wywodzi się z palety kolorów podrzędnych. Otrzymuje się go poprzez zmieszanie dwóch podstawowych barw, jakimi są: czerwony i żółty. Nazwa tego koloru wywodzi się od owocu pomarańczy, stąd kolor pomarańczowy lub orange. Skojarzenie barwy pomarańczowej z owocami cytrusowymi symbolicznie odwołuje się do wszystkiego co egzotyczne, inspirujące i ekscytujące. To kolor, który sugeruje odwagę w czynach, niezależność i skłonność do podejmowania ryzyka. Niesie w sobie entuzjazm i niezmąconą niczym energię. Uspokaja się, gdy zmienia się w barwę żółtą, energetyzuje, gdy przybiera odcień czerwieni. Osoby preferujące kolor pomarańczowy charakteryzują się pasją, ambicją, determinacją w działaniu. Lubią zabawę i towarzystwo, a życie sprawia im nieustannie radość. Kolor pomarańczowy kojarzy się z zachodem słońca, z tą częścią dnia, która przeznaczona jest na sprawy prywatne, najprzyjemniejsze.
Kolor pomarańczowy w praktyce
Ale ponieważ kolor pomarańczowy należy do barw wyrazistych czy wręcz jaskrawych, stosuje się go w symbolice znaków ostrzegawczych, przede wszystkim do informowania o zbliżającym się niebezpieczeństwie. W tym kolorze produkuje się kapoki, kamizelki ratunkowe, koła ratunkowe, kamizelki pracowników budowy, w tym dróg, kaski ochronne. Kolor pomarańczowy kontrastuje ze wszystkim barwami powietrza, ziemi i wody. Widoczny jest z daleka i ani na chwilę nie traci na ostrości, nie zleje się z powietrzem nawet o zmierzchu, a w sztucznym świetle lamp dodatkowo fosforyzuje.
Kolor pomarańczowy miał swój wielki moment w aranżacji wnętrz, gdy zastosowano go do malowania ścian. Dzisiaj w mieszkaniach stosowany jest bardziej oszczędnie, przede wszystkim, by nadać pomieszczeniu świeżości i skontrastować na przykład z kolorem szarym czy skandynawskim niebieskim. Akcenty pomarańczowe w salonie czy sypialni sugerują ciepło i intymność, przywołują skojarzenie z ogniem i słońcem.
Kolor pomarańczowy w różnych kulturach
Kolor pomarańczowy w Chinach odbierany jest jako ten, który mieści się pomiędzy barwą żółtą, odzwierciedlającą doskonałość, a barwą czerwoną, która symbolizuje szczęście (zobacz: symbole szczęścia). Jednocześnie utożsamiany jest z przemianą, również duchową. Kolor żółty i czerwony stanowią swoje przeciwieństwo, łączy je barwa pomarańczowa, korzystająca z najlepszych cech obu. W buddyzmie kolor pomarańczowy pełni szczególną rolę, to kolor oświecenia i doskonałości w najczystszym wymiarze. Buddyjscy mnisi nurtu therawady noszą pomarańczowe szaty, często uzupełnione czerwoną, ognistą tkaniną. Kolor pomarańczowy symbolizuje więc inteligencję, duchowość, zaangażowanie, aktywność i entuzjazm.
Również fengshui, starożytna chińska praktyka planowania przestrzeni korzysta z koloru pomarańczowego. Reprezentuje on tam drugą czakrę – siłę życiową, kreatywność, ale też zmysłowość, żywioł trudny do opanowania.
Kolor pomarańczowy wokół nas
Barwę pomarańczową i wszystkie odcienie jej bliskie wykorzystuje współczesny marketing. Ponieważ kolor ten pobudza apetyt i smak, ale też wyzwala energię towarzyską, stosuje się go do produkcji wielu opakowań produktów spożywczych. Kolor pomarańczowy widnieje na opakowania chipsów, słodyczy, i wielu innych przekąsek, zaleca się go do wystroju restauracji czy fast foodów. Jego niepokojąca energia ma wyzwalać pragnienie na więcej.
