Cerber to w mitologii greckiej olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu ma również węża zamiast ogona.
Uważany był za syna Echidny i Tyfona oraz za brata Sfinksa, Hydry i Chimery[potrzebny przypis] oraz Ortrosa. Hezjod (Teogonia, 311) przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach”. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę[potrzebny przypis].
Przebywał w pobliżu Styksu, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez Charona; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do Hadesu żywych, jednak Orfeusz udobruchał go śpiewem i grą na lirze. Sybilla prowadząc Eneasza uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem (Wergiliusz, Eneida VI, 417-25)
