Serafini – kim są?

Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że świat niebiańskich sił i bytów będących przy Bogu jest tak niezwykłym i skomplikowanym. Najczęściej, katolicy i wszyscy ci, którzy swoją wiarę czerpią z Biblii przekonani są, że świat duchowy to:

• Bóg Ojciec
• Syn Boży
• Duch Święty
• Aniołowie (istoty duchowe)
• Święci

Czasami, wspomina się jeszcze o archaniołach i na tym kończy się wiedza o Niebie. Dopiero kiedy wgłębi się w teksty biblijne, poszpera i zada właściwe pytania okazuje się, że świat ducha jest znacznie bardziej bogaty, piękny i fascynujący.

Niebo jakiego nie znamy

Istoty otaczające Stwórcę, stanowa jakby kręgi wokół jego mocy i świętości jawią się jako bardzo różne i trudno powiedzieć, czy wszystkie one są aniołami. Być może to zaskakujące stwierdzenie, ale na początku chrześcijaństwa wcale nie zaskakiwało. Oto ich nazwy, które być może,, co niektórym ludziom obiły się o uszy, ale dla wielu są zupełnie nieznane. Oto one:

• Serafini,
• Cherubini,
• Trony,
• Panowania,
• Moce,
• Władze,
• Zwierzchności,
• Archaniołowie,
• Aniołowie (stróże).

Zauważyć należy, że aniołowie i archaniołowie, stanowią jedynie część istot niebieskich, znajdujących się wokół tronu Bożego. Na pierwszym miejscu znajdują serafini istoty chyba najbardziej niezwykłe. I to właśnie oni są bohaterami tego artykułu.

Serafini – istoty najbliżej Boga

Tak to właśnie wygląda. Z dostępnej bibliografia wynika, że znajdują się najbliżej Pana Zastępów i je jako pierwsze omiata boża chwała, a ich rola polega na realizacji wyjątkowy poleceń Boga, (jeden z serafinów towarzyszył w podróży pociągiem świętej Faustynie Kowalskiej). To, że są najbliżej Stwórcy wyjątkowo serafinów uświęca i nobilituje. Sama ich nazwa w języku hebrajskim wiąże się z ogniem, stricte z bożym ogniem, którym emanują. Serafini wydają się być istotami najbliższymi Bogu, najlepiej pojmującymi jego zamysły i posiadającymi największą, daną przez niego moc. Adoracja Boga dokonywana przez serafinów i miłość do niego jest tak potężna, że rozlewa się na pozostałe osiem chórów niebiańskich.

Serafini to zadziwiające istoty. Mają trzy pary skrzydeł, z których każda, według biblijnego przekazu, ma inne zastosowanie. Jedna para służy im do latania, drugą parą zasłaniają sobie twarz jako niegodne oglądać chwały bożej, zaś trzecią parą zasłaniają nogi, co ma być egzemplifikacją osłaniania miejsc intymnych. Dokładnego ich opisu w swoim widzeniu dokonał prorok Izajasz.

 O mocy serafinów

Serafini znajdują się na najwyższym i najczystszym poziomie poznania Boga. Są tak potężni i tak bardzo przepełnieni chwałą bożą, że z wyjątkiem Matki Bożej i archanioła Michała nie ma do nich dostępu żadna istota niebiańska. Jak już wcześniej zostało napisane, serafini to istoty ogniste, wypalające swym ogniem zło. Widziano je jako stworzenia o miedzianym kolorze, pełne bożej, ognistej mocy. Jeden z Serafinów przylatuje nawet do Izajasza, by gorącym węglem dotknąć jego ust:

„Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech” (Iz 6,7).

Świętość i miłość serafinów jest tak wielka, że w Bogu i przez Boga przenika całe stworzenie. Ich miłość chroni wszechświat. Żadne zło nie może przedrzeć się przez pancerz serafinów. Strzegą oni wszystkich kochających Boga i wypełniających jego wolę

Aniołowie, nie aniołowie?

Kiedy rodziła się hierarchia istot niebiańskich, nie było wiadomo kim one tak naprawdę są. W końcu objęto je klasyfikacją przypisując cechy anielskie, bowiem łatwiej było zaakceptować taki podział nie wchodząc w szczegółową charakterystykę, mogącą komplikować wizję niebiańskiej hierarchii. Jednak, i to należy podkreślić, na początku chrześcijaństwa serafini wcale nie byli aniołami. Jednym z tych, którzy uczynili z serafinów bożych posłańców był  Pseudo-Dionizy Areopagita – wczesnochrześcijański autor pism teologicznych – Corpus Dionysiacum.

Ilu ich jest, czyli porządek świata?

Biblia nie podaje ilości Serafinów, jednak możemy opierać się na przekazach świętych. Święty Paweł pisze, że ich liczba jest „niezliczona” Hbr 12,22). Co z pewnością wiąże się ze specjalną rolą jaką im Bóg przypisał. I choć jedynie Bóg zna najdokładniej porządek i wartość chórów anielskich, to czytając Biblię można domniemywać, że odgrywają oni szczególną rolę nie tylko w porządku niebios, ale także w całym, stworzonym przez Boga świecie.

Czarna owca

W świetle tego, co zostało napisane o serafinach, trudno jest uwierzyć, że wśród tak niezwykłych istot, które oprócz samego Boga były najświętsze ze świętych, najbardziej otoczonych chwałą boża i najbliżej Jego Samego, znalazł się jeden serafin, który postanowił się od niego odwrócić. Lucyfer – gwiazda zaranna, powiedział Bogu „nie” w stosunku do jego władzy i świętości. Zbuntował jedną trzecią aniołów stając się szatanem diabłem. Będąc serafinem odchodząc z nieba zabrał ze sobą pierwiastek ognia, czyniąc piekło ognistym tyglem, dla wszystkich, którzy do niego trafią.

To niezwykłe, że to właśnie Serafin stał się przyczyną odwiecznej walki dobra że złem