Juliusz Słowacki
„Balladyna” jest dramatem romantycznym Juliusza Słowackiego, który został napisany w pięciu aktach. Został napisany w Genewie w 1834 roku, zaś wydany w Paryżu pięć lat później. Tytuł jest imieniem głównej bohaterki, opowiada o żądzy władzy i dorastaniu do roli mordercy i zbrodniarza. Opowiada o dwóch siostrach – Alinie i Balladynie, które stają przed wielką szansą na dostatnie życie u boku rycerza w królewskim pałacu. Rywalizują między sobą o prawa do poślubienia hrabi Kirkora, zbierając maliny do dzbanków, a ta z sióstr, która pierwsza zbierze pełny dzban malin, będzie mogła wyjść za Kirkora. Balladyna jednak dopuszcza się zbrodni, raniąc Balladynę nożem w serce, by zdobyć dobrobyt i władzę.
„Balladyna” — lista symboli i ich znaczeń
„Balladyna” Juliusza Słowackiego posiada wiele symboli, które można odczytywać na różne sposoby. Części z nich symbolika zostaje nadana po czynach bohaterów, a ich znaczenie można odczytać jedynie w tym utworze. Symbolami występującymi w „Balladynie” są:
- Dzban malin
- Czerwone maliny
- Korona
- Nóż
- Piorun
- Piętno na czole
- Wierzba płacząca
- Zamknięta skrzynia
- Barwy – złoto, czerwień, biel i czerń
Dzban malin
Podczas wyzwania, Alina i Balladyna rywalizują ze sobą poprzez zbieranie jak największej ilości malin do dzbanów. Każda posiada swój, jednak Balladyna dostrzega, że Alina zebrała większą ilość jagód, niż ona. Dzban malin stał się symbolem sporu między obiema siostrami, jak i również zaczął symbolizować zbrodnię, do której dopuściła się Balladyna. Dzięki wypełnionego malinami dzbanowi, któraś z sióstr miała osiągnąć szczęście i dostatnie życie u boku rycerza, był symbolem lepszego życia dzięki przejściowi do królewskiego zamku z wiejskiej chaty. Balladyna przez dzban malin dopuściła się popełnienia zbrodni, jaką było morderstwo własnej siostry.
Czerwone maliny
Czerwone maliny są symbolem, który jest odczytywany w różny sposób przez obie z sióstr. Balladynie kojarzą się one z krwią, zaś Alinie – z czerwoną barwą ust Kirkora. Same maliny są również symbolem możliwego dobrobytu, a stają się częściowo motywem zbrodni popełnionej przez jedną z sióstr. Ich barwa nawiązuje również do miłości, szczęścia i namiętności, jednak w „Balladynie” symbolizują śmierć, zabójstwo, spór i zawiść.
Korona
Święta korona Lecha wiąże się z historią Polski, jest jednym z atrybutów władzy. Według legendy stworzonej przez Słowackiego, tę koronę nosił na swojej głowie pierwszy król Polski, który otrzymał ją od mędrca ze Wschodu, podróżującego z Betlejem, a konkretniej – ze żłobka Jezusa Chrystusa, który miał bawić się koroną. Popiel III był jednym ze spadkobierców korony, jednak po detronizacji uciekł wraz z nią z myślą, że nadejdzie moment, gdy będzie mógł ponownie ją założyć. Rządy jego następcy, Popiela IV były tak okrutne, że rzeki spłynęły krwią, a o prawa do władzy walczy Kirkor. Najpierw korona została porzucona przez Pustelnika, a znajduje ją Chochlik ze Skierką, którzy następnie przekazują ją Goplanie. Ta zwieńcza ją czoło Grabca, który zostaje zamordowany, a korona trafia do Kostryna i Balladyny. Ostatecznie przedmiotem zostaje zwieńczona głowa Balladyny, jednak jej rządy są krótkie.
Korona symbolizuje nie tylko władzę, ale również utraconą tożsamość narodową, jej brak wiąże się z licznymi klęskami i nieszczęściem państwa.
Nóż
Nóż jest symbolem zabójstwa, a także stał się narzędziem zbrodni w rękach Balladyny, która zabija nim swoją siostrę. Wbija krwawe żelazo w serce Aliny, jednak nieopatrznie zostawia go w miejscu morderstwa. Po powrocie po niego, tym samym nożem morduje również Grabca, a następnie Kostryna za pomocą trucizny naniesionej na ostrze, którym kroi chleb. Symbolizuje również walkę o władzę, Balladyna dzięki morderstwom jest w stanie zasiąść na tronie i nosić świętą koronę Lecha.
Piorun
Piorun symbolizuje sprawiedliwy wyrok oraz kończy etap nieszczęść i walk. Jest ucieleśnieniem boskiej mocy i jego ingerencji w ludzie życie, podobnie jak podążanie naturalnych sił do równowagi. Balladyna ginie od porażenia piorunem, a świetlny efekt wypala oczy Wdowie.
Piętno na czole
Balladyna po zabójstwie Aliny rozmazuje jej krew sobie na czole, a ślad zostaje tam na zawsze. Podobny symbol pojawił się w Biblii, gdy Kain zostaje naznaczony krwawym znamieniem na czole po zabójstwie własnego brata – Abla. Dzięki piętnu, można rozpoznać zabójcę, który złamał prawo zarówno boskie, jak i moralne. Jest to symbol zbrodni, który Balladyna przesłania czarną przepaską, by nie rozpoznano jej jako morderczyni.
Wierzba płacząca
Wierzba jest symbolem cierpienia, kary i duchowych rozterek (zobacz: symbolika drzewa). Grabiec został zamieniony w wierzbę płaczącą za niestałość we własnych uczuciach i igranie z emocjami innych osób, między innymi Goplany. Według ludowych wierzeń, drzewo potrafi płakać – z jego długich witek spływają krople wody, które następnie uderzają o ziemię, co symbolizuje płynące łzy.
Zamknięta skrzynia
Skrzynia była prezentem dla Balladyny od Kirkora, który przywiózł do zamku Gralon. Żądał on, by pod żadnym pozorem nie otwierać skrzyni, przez co Kirkor zasugerował się radą Pustelnika, który doradził, by przetestować w ten sposób lojalność Balladyny. Zamknięta skrzynia symbolizuje tajemnicę, sekret, o którym nikt nie może się dowiedzieć.
Barwy
W „Balladynie” występują odniesienia do kolorów, które również mają swoje znaczenie symboliczne.
- Złoto jest symbolem władzy i dobrobytu. Kirkor nazywany jest złotym księciem, zajeżdża do domu Wdowy złotą karetą. Ma on zapewnić szczęście Alinie lub Balladynie.
- Czerwień, szkarłat, purpura są również barwami władzy, jednak symbolizują również śmierć i zbrodnię. Czerwień barwi rzeki w państwie Popiela IV, symbolizując jego okrutne rządy, a ciało zamordowanej Aliny krwawi szkarłatną krwią, będąc symbolem morderstwa. Balladyna po popełnionej zbrodni ma ręce całe we krwi, a na jej czole pojawia się szkarłatne piętno. Burzowe niebo jest barwy purpury, co jest zwiastunem nadchodzącego nieszczęścia.
- Czerń – jest symbolem tajemniczości, żałoby oraz smutku, a także zła, którym wypełnione jest serce Balladyny. Jest to kolor oczu i włosów Balladyny, a także jej opaski na czole, którą nosi po popełnieniu zbrodni. Tego samego koloru jest koń Kirkora oraz dzbanki na maliny.
- Biel – symbolizuje czystość oraz szlachetność. Balladyna miała alabastrową karnację, która przypominała biel. Początkowo siostra miała serce wypełnione niewinnością, jednak chęć dostatniego życia w królewskim pałacu zatarła te cechy u Balladyny.
Podsumowanie
„Balladyna” wypełniona jest symbolami, które symbolizują zbrodnie oraz nadchodzącą karę. Posiada również symbol, który oznacza utraconą tożsamość narodową, odnoszącą się do Polski i braku niepodległości kraju – koronę Lecha. Część z symboli jest charakterystyczna jedynie dla dramatu Juliusza Słowackiego — dzban malin, maliny, zamknięta skrzynia, jednak część z nich posiada symbolikę powszechnie rozumianą i kojarzoną. Niektóre z nich są również zaczerpnięte z innych źródeł, takich jak Biblii — piętno na czole, część z nich symbolizuje siły boskie i naturalne — piorun.
Balladyna najlepsza postac!!!!